Latince, Hint-Avrupa dil ailesine ait olan bir dildir. En büyük dil ailesi olarak dünyada bu dili konuşanların sayısı 2,5 milyar  kişiyi bulur. Buna bağlı olarak Latin Alfabesi de en yaygın alfabedir.

Alfabenin evrimi
Temel alfabenin bu günkü halini alması yüzlerce yıl süren değişiklikler ve geliştirmeler sonucunda oluşmuştur. Erken şekil ve sembollerin nihayetinde bugün tanıdığımız ABC’ler haline geldiğini gösteriyor.

Bazı harfler oldukça erken farkedilebilirken, diğerlerinde hiç de benzerlik yoktur. Örneğin “A” harfi, boynuzlu hayvan başı gibi görünen Mısırlı bir hiyeroglif olarak başladı. Fenike (MÖ.1000), erken Yunan (MÖ.750) ve erken Latin (MÖ.500) dönemleri boyunca “A” yapan satırlar bugün bildiğimiz sembol olmak için basitleştirildi.

Latin alfabesinde temel olarak

‘A, B, C, D, E, F, G, H, I, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, V, X, Y, Z’ olmak üzere 23 harf bulunur.

Ayrıca Türkiye’de kullanılan Latin alfabesinde olduğu gibi, alfabeyi kullanan kültürün kendi ses değerlerini karşılayacak olan harflerin eklenmesi ile oluşturulan ve kullanılan Latin alfabesi çeşitleri vardır.

Türkiye’de kullanılan Latin Alfabesinden ‘Q, X’ harfleri çıkartılmış, ‘Ç, Ğ, İ, J, Ö, Ş, U, Ü’ harfleri eklenmiş ve 29 harfli bir alfabe oluşturulmuştur.

İngilizce yazmak için kullanılan Latin Alfabesine ise ‘J, U, W’ harfleri eklenmiş ve alfabedeki harf sayısı 26’ya çıkmıştır.


Latin alfabesi veya Roma alfabesi, antik Roma tarafından Latince yazmak için kullanılan yazı sistemidir. Latin alfabesi, görsel olarak Eski Yunan alfabelerine benzerdir. Eski Yunan alfabesi ise aslen günümüz modern alfabelerin temeli olan Fenike alfabesinden türemiştir. Roma’nın erken dönemlerinde Etrüksler tarafından kullanılan Cumae Grek alfabesi zamanla Etrüsk alfabesineevrimleşmiş, Romalılar bu alfabeyi benimseyerek geliştirmişlerdir.

Latin alfabesinde 23 harf bulunur. Alfabeyi oluşturan büyük ve küçük harfler, sırasıyla aşağıdaki biçimde yazılır. Latin alfabesi şu anda dünyada en yaygın kullanılan alfabedir. Latin alfabesini kullanan ilk dil Eski Latincedir. Günümüzde Latince olarak bilinir.

Türklerin kullandığı yazı sistemleri arasında, bir din-inanç sistemi yoluyla seçilmemiş tek yazı türü olması bakımından ayrı bir yere sahip olan Latin alfabesinin, Türkler tarafından yaygın ve resmî olarak ilk kullanımı 1920’li yıllarda gerçekleşmiştir. Türkiye’de 1 Kasım 1928’de gerçekleşen Yazı Devrimi öncesinde, Kafkasya ve Sibirya bölgesine Azerbaycan ve Yakut Türkleri, Latin alfabesini kullanan ilk Türk toplulukları olmuştur. Azerbaycan’ın Latinleştirme yolundaki girişimlerinden önce, Mart 1917’de ünlü dil bilimci S. A. Novgorodov tarafından düzenlenen Latin alfabesi temelli Yakut Türk yazısı 1917’de Yakutsk’ta yayımlanmıştır.[1]

Latin alfabesinin gelişimi

16. yy’a ait süslü bir alfabe.

Latin alfabesinin tarihi M.Ö 7. yüzyılda Romalı’ların Yunan alfabesini örnek almalarıyla başlar.

M.Ö. 5. yüzyılda Latin harfleri

Batı Yunan alfabesinden 4 harfi çıkararak Etrüsk alfabesinden F ile S almıştı. A, B, C, D, E, F, Γ, H, I, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, V, X (O tarihte Yunancadaki G harfi ile Etrüskçe’deki K’i yazmak için Γ (gamma) kullanılıyordu.) a, b, c, d, e, f, γ, h, i, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, v, x (O tarihte Yunancadaki g ile Etrüskçe’deki k’i yazmak için γ (gamma) kullanılıyordu.

M.Ö. 3. yüzyılda Latin harfleri

Doğu Yunan alfabesinden Z ile Y almıştı ve G harfi icat edildi.

A, B, C, D, E, F, G, H, I, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z

a, b, c, d, e, f, g, h, i, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z

Latin alfabesi temel grafemleri

Eski yazı stiliŞimdiki yazı stili
AVREAPRIMASATAESTAETASQVAEVINDICENVLLOAurea prima sata est aetas, quae vindice nullo